Een jaar in de Kwade Hoek

Klinkt niet echt als gezellig, de Kwade Hoek. Dat was het vroeger ook niet. Dit natuurgebied op Goeree-Overflakkee vlakbij Goedereede dankt zijn naam aan het feit dat er vroeger meerdere schepen zijn vergaan door de verraderlijke stromingen en zandbanken. Gelukkig is het er inmiddels niet meer zo kwaad en is er een prachtig natuurgebied gevormd. Een goede reden om een jaar in de Kwade Hoek vast te leggen in foto’s. 

In oktober 2017 zijn we, bij onze gezellige fotoclub, gestart met een begeleidingstraject voor een eigen gekozen individueel project. Hierbij werden we begeleid door Mischa de Muynck.  Mijn doel was om mij verder verdiepen en verbeteren in landschapsfotografie en dan met name in het zoeken naar composities in een gebied van leegte. Daar komt de Kwade Hoek voor mij in beeld. Een uitgestrekt gebied van duinen, strand en slufters. Een gebied wat nog steeds continu  in verandering is. Onder andere ook geïnspireerd door de fotoserie van Laura Vink werd dit mijn project. Het vastleggen van de Kwade Hoek door het jaar heen, dus met alle seizoenen en weersomstandigheden. 

Zo gezegd, zo gedaan, dat werden aardig wat tripjes naar de Kwade Hoek. Een gebied wat eigenlijk vrij dichtbij is voor mij, maar waar ik tot nu zelden kwam. Soms ging ik met lichte tegenzin naar het gebied toe, want ja ik moest daardoor keuzes maken. Er waren momenten dat ik liever met bepaalde weersomstandigheden op een andere locatie wilde gaan fotograferen, of juist helemaal niet van huis gaan. Maar het project riep. En iedere keer als ik daar weer rond liep met mijn camera was ik blij dat ik toch gegaan was. Genieten van de rust en van de mooie natuur. Het gebied is altijd anders, door de seizoenen maar ook door de getijden en de overstromingen. 

De overstroming van het gebied (mede door springtij) vindt plaats van oost naar west. Dat maakt dit gebied redelijk uniek. Dit gebied lijkt daardoor op een waddengebied. Ook staat dit gebied onder invloed van zowel zout als zoet water. Deze aspecten hebben weer invloed op de flora en fauna die hier te vinden is en kenmerkend zijn voor dit gebied. De aanwezigheid van water maakt dat laarzen hier een groot gedeelte van het jaar geen overbodige luxe zijn om aan te trekken wanneer je door dit gebied gaat wandelen. Maar dat maakt het gelijk ook zo leuk. 

Verschillende bezoeken zijn mij echt bijgebleven van het afgelopen jaar. Zo heb ik in dit gebied gewandeld terwijl alles bedekt was onder een dik pas sneeuw. Sterker nog, het sneeuwde nog steeds volop toen ik daar rond banjerde. Niemand te zien, alleen in een grote eindeloze witte wereld. Hoe bijzonder is dat? Ik twijfelde geen moment toen het sneeuwde, ik moest mijn kans pakken, want je weet maar nooit hoe het in Nederland loopt met het weer. 

Uiteindelijk bleek dat later de winter ook nog een toegift in petto had. Zo kon ik ook nog ijs meepakken. Hoe groot is dan ook weer het contrast met de zomer waar we te maken kregen met flinke droogte. Wat ook goed zichtbaar was in de Kwade Hoek. Laarzen waren ineens niet meer nodig. 

Ook een bijzonder moment was de sterrenhemel fotograferen. Samen met Edwin van Balen ben ik op pad gegaan. Ik vond dit best een spannende uitdaging. Het stond al langer op mijn lijst om te doen, maar ja, in het donker ben ik niet zo’n held. Het was een prachtige zwoele avond in september, windstil. Fotograferen van de nachthemel is geduld hebben door de lange sluitertijden. Dus ik ben erbij gaan zitten en heb ontzettend genoten van het uitzicht en het moment. Want hoe langer je kijkt in het donker, hoe meer sterren je ziet. Ondanks dat de lichtvervuiling van de Maasvlakte zo dichtbij is. 

Natuurlijk wilde ik ook storm mee maken op het strand. Het zand wat met hoog tempo over het strand heen geblazen wordt is zo mooi om te zien. Niet echt aan te raden voor je camera, maar ja, alles voor de foto. Ook vormt de wind prachtige structuren op het strand. Een prachtige zonsondergang mocht uiteraard ook niet ontbreken in de serie. En wat een zonsondergang kreeg ik, ik heb staan juichen en stuiteren op het strand. De meeuwen zullen wel gedacht hebben, “gek mens”. 

Het jaar is inmiddels afgerond. Het project is klaar, voor nu. Want een vervolg krijgt het op een of andere manier nog wel. Hoe weet ik nog niet precies. Ik kan iedereen zeker aanraden om zoiets een keer te doen. Op deze manier heb ik het gebied en de natuur dichtbij huis nog veel meer leren waarderen en er intens van kunnen genieten. Op momenten dat ik normaal niet daar heen had gegaan of thuis op de bank was blijven zitten. Dit was een soort stok achter de deur, maar wel een hele fijne! Het was een mooi jaar in de Kwade Hoek. Ik ben benieuwd of je ook wel eens zo met een foto serie bezig bent geweest en misschien heb je wel leuke tips voor een nieuwe serie? Natuurlijk ben ik ook nieuwsgierig wat je van deze serie vindt?