Rondom en op Goeree-Overflakkee hebben we als landschapsfotograaf genoeg te fotograferen, maar wat we niet in de buurt hebben is heide. En laat ik dat nu erg mooi vinden en heerlijk vinden om te fotograferen. Maar ja, wie niet? 🙂 Inmiddels ligt het heide seizoen al weer een eind achter ons. Sterker nog, de herfst dient zich aan. Hoog tijd om terug te blikken.
Vorig jaar viel er door de droogte weinig paarse heide te fotograferen. Alles was droog en dor. Het was dus afwachten hoe het dit jaar zou zijn. Al vrij vroeg, eind juli, zag ik de voorzichtig paars kleurende heide beelden voorbij komen op Instagram. Ik was direct getriggerd. Op dat moment had ik vakantie en dus alle vrijheid om op fotopad te gaan.
Zo gezegd, zo gedaan. Bij de eerste ochtend waar er mist voorspeld werd ben ik op pad gegaan. Afgesproken met Niels Dam en de Kalmthoutse heide bezocht. Een gebied waar ik al een tijdje naar toe wilde gaan. Onderweg zag ik de eerste mistbanken al op het land, een goed voorteken. Ook zag ik bewolking in de lucht, meer dan ik verwacht had. Maar precies boven de horizon waar de zon op zou komen was het nog helder. Het zou er om spannen of dit gat zou blijven.
Eenmaal aan de wandel in het gebied vertoonde de lucht al 45 minuten voor zonsopkomst wat roze kleur in de lucht. Dat beloofd wat goeds. Na wat verder gelopen te hebben kwamen we bij een plek waar we wel wat konden met de composities. En de lucht, die deed wat hij moest doen. 😉 Een waar kleurenspektakel. Combineer dit met wat mist en paarse heide en het feest is compleet. Het vinden van heide in bloei viel nog niet mee, zoveel was er nog niet in bloei. Ik heb van hot naar her gerend om verschillende composities te kunnen pakken. Niet aan te raden haha, maar het was ook zo ontzettend mooi!
Na deze mooie ochtend had ik alleen maar meer zin om op pad te gaan. De heide kwam verder in bloei. Het volgende plan was samen met Heleen de heide bij Bussum te gaan verkennen. Ik had mij dit jaar voorgenomen om niet direct naar de Posbank te rennen, maar juist te proberen om wat anders te maken. Dat vond ik overigens niet heel makkelijk, want de Posbank is nu eenmaal schitterend. Hier heb ik 2 x keer eerder in andere jaren kunnen genieten van een prachtige zonsopkomst.
Met het fotograferen van de heide is het helemaal mooi als er een laagje grondmist is. Dus wanneer ze goede omstandigheden opgeven moet je je kans pakken en niet afwachten. Zo lang bloeit de heide niet tenslotte. Daarom last minute afgesproken met Heleen om de wekker te zetten. Het was dit keer een heldere lucht, maar gelukkig wel het gehoopte laagje mist. Wat een mooi gebied is dat ook bij Bussum.
Het zoeken naar composities in dit soort vlakke gebieden vind ik nog best lastig. De ervaring van het staan daar, omringt door paarse heide en een laagje nevel in de verte maakt indruk. Maar dit gevoel en deze indruk ook overbrengen is een uitdaging. Een eenzaam boompje biedt dan uitkomst. Ook het variëren van lens keuze kan bijdragen aan een beter beeld. Ik ben zelf geneigd veel met de groothoek te fotograferen. In dit gebied heb ik er juist ook voor gekozen meer met de telelens te doen. De drone mocht natuurlijk ook niet ontbreken op deze mooie ochtenden voor weer een hele andere kijk op het heide landschap.
Wat heb ik dit seizoen weer genoten. Die ochtenden duren veel te kort. Het licht is maar een korte tijd mooi, dus haast is geboden tijdens het fotograferen. Er zit maar 1 ding op , en dat is op naar volgend jaar!
Pragtig Ellen!